سالن‌های سینما در فضای ابری
تاریخ انتشار: ۲۴ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۶۵۰۰۸
در ایران اما این دغدغه با توجه به سرقت دائمی فیلم ها در طول سا‌ل‌های گذشته از اهمیت بیشتری برخوردار است. اتفاقی که سبب شد در اواخر دهه۹۰، برخی گلوگاه‌های انتقال فیلم مانند دبیرخانه جشنواره‌های سینمایی از فیلمسازان بخواهند نسخه فیلم خود را به صورت DSP در اختیار آنها قرار دهند تا با ارتقای امنیت آثار از لورفتن آنها جلوگیری شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او تی تی چیست؟
او تی تی (OTT) یک سرویس رسانه‌ای است که مستقیم از طریق اینترنت به دریافت‌کنندگان ارائه می‌شود. این سیستم پلتفرم‌های تلویزیون کابلی، پخش و ماهواره را دور می‌زند و مخصوص شرکت‌هایی است که به‌طور سنتی به عنوان کنترل‌کننده یا توزیع‌کننده چنین محتوایی عمل می‌کنند.در این شیوه فیلم‌های سینمایی بدون ذخیره‌سازی در هارد، به صورت امواج الکترونیک در ساعت مقرر در سالن سینما با کدهای خاصی به نمایش درمی‌آیند و از این طریق امکان قاچاق را به پایین‌ترین حد ممکن می‌رساند. ضمن آن‌که می‌تواند بسیاری از سالن‌های کوچک چند منظوره را که در شهرهای کوچک وجود دارند به سالن سینما بدل کند. این فناوری به‌روز می‌تواند بسیاری از مشکلات قاچاق فیلم را حذف کند و به‌طور قطع هر هزینه‌کردی در این ارتباط قطعا در آینده به نفع سینمای ایران است و در مقایسه با انبوه زیان‌های اقتصادی ناشی از قاچاق فیلم، رقم بالایی محسوب نمی‌شود.
بازدهی سیستم‌های جدید در سینمای جهان
این روزها نام او تی تی در دنیا هم بسیار شنیده می‌شود. اهالی سینما در سراسر جهان از آمریکا گرفته تا چین و هند، در رابطه با این نرم‌افزار و سرویس رسانه‌ای آن صحبت می‌کنند و استفاده از این شیوه جدید سینمایی مثل هر حرکت و اقدام تازه‌ای، موافقان و مخالفان(اندک) خود را دارد. هر روز با گذشت زمان، دنیا با تکنیک‌ها و فناوری‌های تازه‌ای روبه‌رو و همراه می‌شود که ممکن است در ابتدای امر با واکنش امتناع‌آمیز اهالی دست اندرکار رشته‌های مختلف همراه باشد. به‌صورت طبیعی، هر نوآوری جدید تا زمانی که توانایی‌ها و قابلیت‌های خود را به نمایش بگذارد با هراس عمومی نسبت به استفاده از آن روبه‌روست. اوتیتی هم از این قاعده مستثنا نیست. این روزها همگان در این باره حرف می‌زنند که سینمای سنتی به واسطه از راه رسیدن پلتفرم اوتیتی با چالش‌های تازه‌ای روبه‌روست. این چالش‌ها به‌واسطه شیوع کرونا بیشتر شد و سرعت تندتری به خود گرفت. در حقیقت، می‌توان از کووید ـــ ۱۹ به‌عنوان یکی از عوامل اصلی رشد و گسترش این پلتفرم اسم برد. محدودیت‌های ناشی از کرونا که باعث خلق فاصله‌گذاری اجتماعی شد و عموم مردم را ناخواسته و به اجبار خانه‌نشین کرد، راه را برای موفقیت‌های بیشتر اوتیتی فراهم کرد.
حذف مناسبات دست و پاگیر
این در حالی است که به گفته تحلیلگران سینمایی، سینمای سنتی و سبک نمایش سنتی فیلم‌ها در سالن‌های تاریک سینما در دهه‌های اخیر با تغییرات متنوع زیادی روبه‌رو و همراه بوده است. با این حال، اوتیتی سیستمی است که امکان نمایش محصولات سینمایی را در سالن‌های نمایش بسیار راحت‌تر می‌کند و بسیاری از مناسبات دست و پاگیر موجود در این زمینه را کنار می‌زند. در کنار رفع موانع پیش‌رو، اوتیتی کمک زیادی به امنیت محصولات سینمایی و جلوگیری از سرقت هنری آنها می‌کند. اهالی سینما و تماشاگران فیلم‌های سینمایی، هنوز خاطره تلخ دزدی ویدئویی و سرقت پرده‌ای فیلم‌ها را از یاد نبرده‌اند. شاید برای تماشاگران سینما که به‌دنبال تماشای سریع‌تر محصولات سینمایی بودند، سرقت ویدئویی فیلم‌ها از پرده نمایش و تماشای آنها ـــ که به عنوان فیلم‌های پرده‌ای معروف شده بودند ـــ این موضوع چندان حساسیت‌برانگیز نبود و به آنها لطمات اقتصادی نمی‌زد اما برای تهیه‌کنندگانی که برای تولید فیلم‌های‌شان میلیون‌ها دلار پول خرج کرده بودند، پدیده سرقت ویدئویی یک پدیده شوم و خانمان‌برانداز بود. با گذشت زمان، شیوه سرقت فیلم‌ها هم مثل خود امکانات سینما به‌روزتر و مدرن‌تر شد.
حفظ امنیت آثار سینمایی
با ورود او تی تی می‌توان امیدوار بود که امنیت حفظ و محفوظ نگه داشتن آثار سینمایی از گزند دست غیر، برقرار شود و تهیه و تولیدکنندگان فیلم‌ها با خیالی راحت و آسوده دست به اکران فیلم‌های‌شان در سالن‌های نمایش بزنند. در بین اهالی سینما بحث امنیت تولیدات سینمایی یکی از کلیدواژه‌های مهم در سراسر دنیا به حساب می‌آید. از ابتدای خلق سینما، حفظ ساحت نمایش محصولات سینمایی برای پرده سینما یا سامانه‌های وی او دی و سکوهای دیجیتالی، یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌ها بوده است. این دغدغه گرچه در بین تماشاگران فیلم‌ها حداقل بوده اما صاحبان آثار و شرکت‌های پخش سینمایی (که خالقان و سرمایه‌گذاران این محصولات بوده‌اند) و مدیران سینمایی و مسئولان دولتی (که وظیفه محافظت از این سرمایه‌ها را به‌عهده داشته و دارند) به صورت روزمره با آن درگیرند و این دغدغه را با خود حمل می‌کنند.
سرقت فیلم‌ها نزدیک به صفر
طرفداران سرویس رسانه‌ای اوتیتی روی این نکته تاکید می‌کنند که با کمک این شیوه، می‌توان مقوله قاچاق و سرقت فیلم‌ها را به صفر رساند و از حقوق مادی و معنوی تولیدکنندگان آثار سینمایی حمایت کامل و همه‌جانبه کرد. به گفته آنها، مهم‌ترین نکته در رابطه با نمایش و اکران محصولات سینمایی این است که آنها را بر بستر «فضای ابری» ارسال کرد. این‌گونه ارسال به این صورت است که سرویس‌رسانی خود را مستقیما از طریق اینترنت به دریافت‌کنندگان و بینندگان ارائه می‌کند. اگر تا پیش از این پلتفرم‌های تلویزیون کابلی و ماهواره‌ای فیلم‌های‌شان را در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌دادند، حالا اوتیتی این پلتفرم‌ها را دور زده و به شیوه‌ای ناپیدا، فیلم‌های سینمایی را ارائه می‌دهد. کار در این شیوه تازه به این شکل است که محصولات سینمایی بدون اینکه نیازی به ذخیره‌شان در هارد‌دیسک‌ها باشد، آنها را به‌صورت امواج الکترونیک در ساعاتی مقرر در سالن‌های سینماها (که با کدهای مخصوص بارگذاری شده‌اند) به نمایش می‌گذارد. از آنجا که فیلم‌ها شکل سنتی و ملموس خود را ندارند و به صورت بسته‌های قابل مشاهده نیستند و نمی‌توان آنها را در دست لمس کرد، امکان قاچاق و سرقت آنها هم به حداقل ممکن می‌رسد. تا پیش از این، فیلم‌ها در قالب بسته‌های گردی بودند که قابل سرقت توسط کسانی بودند که می‌توانستند به آنها دسترسی پیدا کنند اما در شیوه تازه، فیلم‌ها بیش از آن‌که جسمی مادی و قابل لمس باشند، شکل امواجی در هوا را دارند که قابل پیگیری نخواهند بود.
کاهش قیمت سینما
این فناوری جدید که با گذشت مدت زمان کوتاهی مورد توجه بسیاری از دست‌اندرکاران سینمایی در همه‌جای دنیا قرار گرفته، کمک می‌کند تا بسیاری از مشکلات مربوط به قاچاق و سرقت فیلم را حذف کرده و به پایین‌ترین حد خود برساند. تحلیلگران اقتصادی سینما بر این عقیده‌اند که دست‌اندرکاران سینما گرچه امروز پولی را صرف هزینه بهره‌برداری از این سیستم می‌کنند اما می‌توانند امیدوار باشند که در درازمدت (و حتی کوتاه‌مدت) جواب خود را خواهد داد و به نفع سینمای بومی تمام کشورهای دنیاست. از آنجا که اوتیتی مانعی اصلی بر سر راه قاچاقچیان فیلم است، سرمایه‌گذاری روی آن و ممانعت از قاچاق فیلم‌ها، سود زیادی به تمام دست‌اندرکاران سینمایی می‌دهد که در درازمدت کارایی و توانایی خود را به نمایش می‌گذارد.به گفته اهل فن، اوتیتی حتی می‌تواند تاثیری مهم روی قیمت بلیت سینماها هم بگذارد. ارسال نسخه فیزیکی فیلم‌ها به سالن‌های نمایش تنها راه را برای سرقت و قاچاق فیلم‌ها هموار نمی‌کند و درگاه خوبی برای لو رفتن آنها نیست. شیوه‌های سنتی نمایش فیلم‌ها، زمینه را برای گران‌تر کردن قیمت بلیت سینماها هم هموار می‌کرد اما سیستم اوتیتی با دور زدن بخش فیزیکی ماجرا و کاستن از هزینه‌های ارسال فیزیکی، قیمت تمام شده آثار سینمایی را نیز کاهش می‌دهد. این کاهش قیمت‌های هزینه تولید، می‌تواند زمینه را برای کاهش رقم بلیت (آن هم در شرایطی که سالن‌های قدیمی سینماها که شامل چند سالن نمایش در یک محدوده می‌شود) فراهم کند.
توانایی سیستم اوتیتی
از محسنات دیگر اوتیتی این است که توانایی آن را دارد که نه تنها یک فیلم که تعداد بسیار زیادی فیلم (و حتی مجموعه‌های اینترنتی) را در اختیار مصرف‌کنندگانش بگذارد. همین مشخصه‌هاست که اهل فن را وادار به تحقیقات بیشتر درباره امکانات و توانایی‌های اوتیتی کرده است. بخش مهمی از این تحقیقات در رابطه با تعویض و جایگزینی سیستم‌های قدیمی پخش فیلم با سیستم جدید است. بسیاری از اهل فن بر این باورند که این تعویض و جابه‌جایی به احتمال زیاد با مقاومت‌هایی از‌سوی بخشی از دست‌اندرکاران سینمایی روبه‌رو خواهد شد. براساس این نظریه، همیشه گروهی از آدم‌ها در برابر هر تغییر و تحولی واکنش منفی نشان داده و با ترس از نتیجه این تغییرات، ترجیح می‌دهند در همان حال و هوای کهن و سنتی خود باقی بمانند. مدافعان سیستم اوتیتی می‌گویند این گروه نیز با دیدن امکانات و توانایی‌های منحصربه‌فرد آن، دست از مقاومت کشیده و به رهروان این پدیده تبدیل می‌شوند. در این بین، تنها مسأله مربوط به مسأله زمان است که طرفداران اوتیتی می‌گویند فاصله زمانی بین دفاع از سیستم سنتی پخش فیلم با پذیرش روش‌های جدید باید کوتاه و کوتاه‌تر شود.
مجهز شدن سینمای ایران به سیستم‌های جدید
در ایران در‌حالی دغدغه سرقت نسخه‌های اصلی فیلم‌های روی پرده طی سالیان گذشته وجود دارد و اهمیت بهره‌برداری از اوتیتی خود را به نمایش می‌گذارد که در همسایگی ما در کشور هند مدتی است که این سیستم فعالیت خود را آغاز کرده و با استقبال زیادی همراه شده است. هند بعد از آمریکا بزرگ‌ترین صنعت تولید فیلم را دارد و فیلم و سینما یکی از چرخه‌های مهم اقتصادی آن کشور به‌حساب می‌آید. صنعت سینمای هند هم همواره با مشکل قاچاق تولیدات خود روبه‌رو بوده است و به‌نظر می‌رسد با از راه رسیدن اوتیتی، تهیه و تولیدکنندکان بالیوودی هم می‌توانند نفس راحتی بکشند. گمان می‌رود در ایران هم زمان آن فرا رسیده که توجه بیشتری به اوتیتی و امکانات آن شود و صنعت سینمای ایران با کمک و همراهی مدیران سینمایی، خود را در این رابطه آپدیت و به‌روز کند. شنیده‌ها حکایت از آن می‌کند که ارسال آثار بر بستر فضای ابری، قرار است از سال آینده در ایران هم اجرایی شده و در چند شهر بزرگ رقم بخورد. در ادامه هم، این شیوه برای تمامی سینماهای کشور اجرایی خواهد شد. تجربه کشور همسایه هند می‌تواند در این رابطه کمک زیادی به هنرمندان داخلی بکند تا درصد امنیت آثار بالا رفته و سینماگران و تهیه‌کنندگان با خیالی آسوده به کار خلق و تولید محصولات‌شان بپردازند.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: او تی تی سینمای ایران دست اندرکاران سینما محصولات سینمایی آثار سینمایی قاچاق فیلم امنیت آثار سرقت فیلم فضای ابری او تی تی فیلم ها روبه رو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۶۵۰۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اعلام آمار فروش سالن‌های دولتی تئاتر
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط‌عمومی اداره کل هنرهای نمایشی، آمار فروش و تعداد تماشاگران نمایش‌های مجموعه تئاتر شهر، تالار هنر و همچنین تماشاخانه سنگلج تا پایان روز پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ اعلام شد.
نمایش «گالیله» به کارگردانی شهاب‌الدین حسین‌پور که از ۲۹ فروردین در تالار اصلی با ظرفیت ۵۷۹ مخاطب و قیمت بلیت ۳۰۰ هزار تومان اجرای خود را آغاز کرده است، با مجموع ۱۳ اجرا و میزبانی از ۵ هزار و ۳۱۷ مخاطب (با احتساب بلیت تمام‌بها، نیم‌بها، تخفیف‌دار و مهمان) توانست به فروشی معادل ۱ میلیارد و ۲۳۸ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «روال عادی» به کارگردانی کیارش رُست که اجرای خود را از ۳۰ فروردین در تالار چهارسو، با ظرفیت ۱۳۲ نفر و قیمت بلیت۱۸۰ هزار تومان آغاز کرده است، با مجموع ۱۳ اجرا و میزبانی از ۸۴۱ مخاطب توانست به فروشی معادل ۱۱۵ میلیون و ۹۷۴ هزار تومان برسد.
نمایش «توقف اتانازی» به کارگردانی محمدرضا عطایی فر که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار چهارسو با ظرفیت۱۳۲ نفر و قیمت بلیت۱۸۰ هزار تومان آغاز کرده است، با مجموع ۱۹ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۳۵۲ مخاطب، توانست به فروشی معادل ۱۸۳ میلیون و ۹۶۰ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «آن بُرد» به کارگردانی مهدی زندیه و آیدین تمبرچی نیز که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار قشقایی با ظرفیت ۹۶ نفر و قیمت بلیت ۱۷۰ هزار تومان آغاز کرده است، با ۲۱ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۸۰۵ مخاطب، فروشی معادل ۲۷۳ میلیون و ۵۸۱ هزار تومان داشته است.
نمایش «پس از» به کارگردانی مرتضی کوهی نیز که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار قشقایی، با ظرفیت ۹۶ نفر و قیمت بلیت۱۴۰ هزار تومان آغاز کرده است، با ۱۹ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۶۴۲ مخاطب به فروشی معادل ۱۹۱ میلیون و ۶۶۰ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «آبی گونه» به کارگردانی کاوه مهدوی که از ۲۳ فروردین در تالار سایه با ظرفیت ۷۲ نفر و قیمت بلیت ۱۵۰ هزار تومان اجرای خود را آغاز کرده است، با مجموع ۱۹ اجرا و میزبانی از ۶۶۴ مخاطب به فروشی معادل ۶۸ میلیون و ۶۵۵ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «کان لم یکن» به کارگردانی سید علی موسویان که از ۲۶ فروردین در تالار سایه با ظرفیت صندلی۷۲ نفر و قیمت بلیت ۱۵۰ هزار تومان روی صحنه رفته است، با ۱۷ اجرا، ۴۶۷ مخاطب جذب کرده و به فروشی معادل ۴۴ میلیون و ۴ هزار تومان دست پیدا کرده است.
نمایش «نظام ابن عربی» به کارگردانی یاسمین عباسی که از ۲ اردیبهشت در کارگاه نمایش با ظرفیت صندلی ۲۶ نفر و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان به صحنه رفته است، با ۱۱ اجرا میزبان ۲۲۲ مخاطب بوده و به فروش ۱۷ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان دست پیدا کرده است.
در تماشاخانه سنگلج، نمایش «سلطان عمرا بمیرد» به کارگردانی محمدجواد کبودرآهنگی که از ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳به صحنه رفته است؛ نهمین اجرای خود را پشت سر گذاشت و در مجموع، میزبان ۴۳۱ تماشاگر بوده است. این نمایش با احتساب بلیت‌های تمام بها، نیم‌بها، مهمان و تخفیف‌دار با بلیت ۱۰۰ هزار تومانی و ظرفیت سالن۲۳۶ نفری، مبلغ ۷ میلیون و ۷۹۰ هزار تومان فروخته است.
همچنین نمایش «جادوی شهرزاد» به کارگردانی احمد دهقان نیز که اجرای خود را از ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ آغاز کرده است با ۴ اجرا توانسته است ۲۰۴ تماشاگر را به تماشاخانه سنگلج جلب کند. این نمایش با بلیت ۸۰ هزار تومانی و ظرفیت سالن۲۳۶ نفری، مبلغ ۷ میلیون و ۲۱۶ هزار تومان فروش داشته است.
در تالار هنر، نمایش«انگشتر اسرارآمیز» به کارگردانی میثم یوسفی که از ۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ در سالنی با ظرفیت ۲۴۴ نفری به صحنه رفته است، با ۱۱ اجرا و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان، توانست ۱ هزار و ۱۰۰ تماشاگر را جلب کند و به فروش ۷۱ میلیون و ۱۸۱ هزار تومان دست پیدا کند.
همچنین نمایش «آکادمی پرندگان» به کارگردانی حسین مزینانی که از ۲۲ فروردین ۱۴۰۳ در تالار هنر با ظرفیت ۲۴۴ نفری به صحنه رفته است، با ۲۱ اجرا و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان، توانسته ۱ هزار و ۱۳۲ تماشاگر را جلب کند و فروش ۷۸ میلیون و ۴۶۸ هزار تومانی داشته باشد.
نمایشنامه «پینوکیو» به کارگردانی داود زارع که ۷، ۱۳ و ۱۴ اردیبهشت در تالار هنر با ظرفیت ۲۴۴ نفری نمایشنامه‌خوانی شد، با ۳ اجرا و قیمت بلیت ۸۰ هزار تومان، توانست ۶۷۵ تماشاگر را به سالن جلب کند و به فروش ۵۵ میلیون و ۸۸ هزار تومانی برسد.
کد خبر 6097144
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟